Ադրբեջանի քաղաքագիտական, պետական շրջանակներում կա ձևակերպում. «Խաղաղօվկիանոսյան նավատորմը Կասպից ծով չի կարող հասնել»։ Համառոտ՝ սա Ադրբեջանի սառը հաշվարկված արտաքին քաղաքականությունն է, որի շնորհիվ այն լուրջ գործընկեր է միաժամանակ Արևմուտքի ու Ռուսաստանի համար, և նրա ազգային շահերն ու նույնիսկ հակամարդկային քայլերը դառնում են «ընկալելի»...
Ես լավ հիշում եմ, որ 2018-ին Սերժ Սարգսյանին պաշտպանողներ չկային։ Կամ եթե կային, ապա շատ քիչ էին, «դուխովների» դեմ շատերի «դուխը» չէր հերիքում դուրս գալ։
Արևմուտքի կեղծավոր քարոզչությամբ խոսքի ազատությունը Հայաստանում և մեզ նման երկրներում համարվում է բարձր արժեք։ Նիկոլի օրոք էլ մարդիկ խոսքի ազատություն ասելով՝ հասկանում են հայհոյանքը և անպատասխանատու հայտարարությունները, անեծքը, ատելությունը։
«Գիտելիքը ուժ է, զարգացած երեխան` լուսավոր ապագա»,-այս սկզբունքով են առաջնորդվում ԿԻՊ կրթության և վերապատրաստման ID կենտրոնում, որը Հայաստանում հանդիսանում է միակ կենտրոնը, որը զբաղվում է կրթական ծրագրերի մշակմամբ և դրանց իրացմամբ:
Մեկ շաբաթ առաջ, ՌԴ նախագահի Ադրբեջան կատարած պետական այցի շրջանակներում, ի թիվս այլ հարցերի, քննարկման առարկա էին դարձել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունները, որի առնչությամբ նախագահ Պուտինը, ևս մեկ անգամ, առաջարկել էր իր երկրի միջնորդական առաքելությունը:
Արդյո՞ք պատահականություն է սեպտեմբերին Իսրայելի հարձակումը, հատկապես՝ սեպտեմբերի 27-ից ավելի ուժգին, ինտնեսիվ հարձակումները Լիբանանի վրա։ Ադրբեջանի հետ սերտ ռազմական համագործակցության մեջ գտնվող Իսրայելը ի՞նչ ակնկալիքներ ունի սեպտեմբերին սկսած ռազմական գործողություններից, ու՞ր է փորձում այն տանել, ո՞ր տարածաշրջան է փորձում տեղափոխել։